Rząd winien ukrócić dyskryminację klientów Itunes W odpowiedzi na ponowne pytanie Posła do PE z Wielkopolski Konrada Szymańskiego ws. dostępu Polaków do usług serwisu Itunes Komisja Europejska wskazuje, że do rządu polskiego należy odpowiednie wdrożenie dyrektywy usługowej, która zapewnia równe prawa dostępu do usług obywatelom z wszystkich państw członkowskich UE. „Komisja jasno wskazała, że od momentu wejścia w życie dyrektywy usługowej za odpowiednie jej wdrożenie odpowiada rząd. Warto więc zadać pytanie co zrobiono do tej pory aby wreszcie ukrócić dyskryminację polskich internautów” – komentuje odpowiedź Komisji europoseł Konrad Szymański. Poniżej treść pytania oraz pełna odpowiedź Komisji Europejskiej:
Pytanie H 0101/10 zadane przez Konrada Szymańskiego (PiS/ECR)
Równy dostęp do usług internetowych na wspólnym rynku
W prowadzonym przez firmę Apple sklepie internetowym iTunes oferta produktów audio i wideo skierowana jest jedynie do obywateli niektórych państw członkowskich (np. nie jest ona skierowana do polskich użytkowników). Jest to działanie dyskryminacyjne i tym samym niezgodne z prawem wspólnotowym. W efekcie popularyzuje też zjawisko tzw. piractwa komputerowego. Szczególne zaniepokojenie budzi fakt, że w ramach tzw. sprzedaży online obywatel, np. z Polski, nie może zakupić produktu oferowanego za pośrednictwem Internetu w innym kraju, ze względu na wprowadzone celowo ograniczenia techniczne dotyczące używania kart kredytowych. Czy nowa Komisja, poza wyrażeniem zaniepokojenia w związku z tą sprawą, co miało miejsce już w ubiegłym roku, podjęła realne działania zmierzające do wyeliminowania tej dyskryminacyjnej praktyki? Czy dyskryminacja konsumentów z niektórych państw członkowskich w ramach sprzedaży online będzie przedmiotem działań ze strony Komisji, zmierzających do ustanowienia równych praw konsumentów na rynku wspólnotowym?H-0101/10
Odpowiedź Komisji
9.3.2010
Jak Komisja wskazała w swej odpowiedzi na pytanie E-5058/09, kwesta stosowania przez usługodawców różnic w traktowaniu ich klientów ze względu na przynależność państwową lub miejsce zamieszkania (jak np. ograniczenia w korzystaniu z kart kredytowych, które zamykają klientom z państw członkowskich dostęp do usług sklepów internetowych w innym państwie członkowskim) podlega w szczególności klauzuli o niedyskryminacji z art. 20 ust. 2 dyrektywy 123/2006/WE dotyczącej usług na rynku wewnętrznym (tzw. „dyrektywy usługowej”). Zakazując dyskryminowania, przepisy tego artykułu określają również, że nie wszystkie różnice w traktowaniu są zabronione, gdyż dozwolone jest zachowanie różnic w warunkach dostępu, „które są bezpośrednio uzasadnione obiektywnymi kryteriami”.
Egzekwowanie krajowej legislacji, która wdraża ten przepis, należy w głównej mierze do odpowiedzialności organów i sądów krajowych. Komisja nie jest upoważniona do zainicjowania postępowania przeciwko stronie prywatnej na mocy art. 20 ust. 2 dyrektywy usługowej w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego. Komisja może jednak udzielać wsparcia państwo członkowskim, aby zapewnić prawidłowe wdrażane i egzekwowane przez organy i sądy krajowe przepisów krajowych, które przenoszą art. 20 ust. 2 dyrektywy usługowej na grunt prawa krajowego. W szczególności w tym kontekście Komisja opublikowała niedawno wyniki badania dotyczącego praktyk handlowych, które można podciągnąć pod zakres art. 20 ust.2, oraz możliwych przyczyn takich praktyk. Konsumenci, którzy padają ofiarą ewentualnej dyskryminacji, mogą domagać się zadośćuczynienia kontaktując się z organami udzielającymi pomocy w takich sprawach w swych krajach, jak np. organy należące do Sieci Europejskich Centrów Konsumenckich (ECC-Net).
Przy stosowaniu tych przepisów krajowe organy i sądy będą musiały uwzględniać obiektywne kryteria, które mogą uzasadnić różnice w traktowaniu.
Ponadto, jak szanowny poseł być może wie, należy również zwrócić uwagę, że prawa autorskie i prawa związane z prawami autorskimi, jak np. prawa producentów płyt lub wykonawców nagrań muzycznych dostępnych w sklepach on-line zwykle podlegają licencjom udzielanych w oparciu o przepisy krajowe. Komisja nie jest jednakże w posiadaniu informacji, które by sugerowały, że to potrzeba uzyskania zezwolenia odnośnie do praw autorskich do celów oferowania usług w Polsce wyjaśnia, dlaczego oferta sklepu internetowego „iTunes” nie jest dostępna w tym państwie członkowskim.
Poza zastosowaniem ww. klauzuli o niedyskryminacji z art. 20 ust. 2 dyrektywy usługowej, należy ocenić autonomiczne decyzje przedsiębiorstw dominujących zgodnie z art. 102 TFUE, który zakazuje wszelkiego nadużywania pozycji dominującej przez jedno przedsiębiorstwo lub więcej jako niezgodnego ze wspólnym rynkiem, gdyż może ono wpłynąć na wymianę handlową między państwami członkowskimi.
Komisja nie przestaje dokładać wysiłków, by osiągnąć zniesienie wszelkich barier, które nadal utrudniają rozwój legalnych usług muzycznych w całej Europie, oraz umożliwić konsumentom robienie zakupów w jakimkolwiek sklepie internetowym UE, niezależnie od miejsca zamieszkania. Kluczowe znaczenie dla osiągnięcia tych celów będzie mieć usunięcie wyróżnionych przeszkód wraz ze skutecznym egzekwowaniem w państwach członkowskich art. 20 ust. 2 dyrektywy usługowej.